Rusya, Donbass’ı Tanıyarak NATO’yu Sarstı

Şubat 24, 2022

don and lug republics

24-02-2022: Washington’un Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü’nün (NATO) düşmanca provokasyonlarını takiben Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, 21 Şubat’ta Donetsk Halk Cumhuriyetini (DHC) ve Lugansk Halk Cumhuriyetini (LHC) – topluca Donbass olarak bilinir – tanıyan iki kararnameyi imzaladı. DHC (Denis Pushilin) ve LHC (Leonid Pasechnik) liderlerinin huzurunda, Rusya ile Donbass Cumhuriyetleri arasında Dostluk, İşbirliği ve Karşılıklı Yardımlaşma Antlaşması’nı da imzalandı. [1] Bu, önceki gün Rus televizyonunda canlı yayınlanan Rus Güvenlik Konseyi toplantısının ardından geldi. Bu toplantının birkaç üyesi, Donbass’ın 4,6 milyonluk nüfusunun 700.000’inin hâlihazırda bir Rus pasaportuna sahip olduğuna ve yaklaşık 500.000’inin de bir pasaport için başvuruda bulunduğuna dikkat çekti. Bu, onları fiilen zarardan korunma hakkına sahip Rus vatandaşları yapar. [2]

NATO Sarsıldı

Putin, seçmenlerine Rusya’nın Minsk Anlaşmaları yoluyla Ukrayna’nın toprak bütünlüğünü korumak için mümkün olan her şeyi yaptığını belirtti. Ancak, son anlaşmanın imzalanmasından yedi yıl sonra, Ukrayna’nın Minsk Anlaşmalarını uygulamayarak ihlal ettiği [3] her zamankinden daha açık bir şekilde ortada. NATO başarısız oldu, çünkü Rusya DHC ve LHC’yi resmen tanıdığına göre, Ukrayna güçlerinin Donbass’taki sivillere karşı acımasız bombardımanına karşı Rus askeri yardımını talep etmek artık onlar için mümkün. Ve gerçekten de, DHC ve LHC’ye bir barışı koruma misyonu konuşlandırarak Rusya’nın şu anda yaptığı tam olarak budur. [4] Açıkça, Rus güçleri Donbass’a davet edildiyse, hiçbir “işgal” gerçekleşmemiştir – Rus güçlerinin 2011’de Suriye Arap Cumhuriyetini, ABD destekli teröristlere karşı savunması için Suriye’ye davet edilmesi gibi. Beyaz Saray, Rusya’nın Donbass’taki barışı koruma misyonu hakkında herhangi bir açıklama yapmayı reddetti. [5]

Bu, Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmek üzere olduğu konusunda yaklaşık beş yıl boyunca Batı’nın sürekli “uyarılarının” ardından geldi! Söylemeye gerek yok, bu iddialar [6] tamamen asılsızdır ve sesleri son zamanlarda daha da gürleşmiştir. Tüm bu kriz, ABD Dışişleri Bakanlığı’nın o zamanki Ukrayna hükümetine karşı bir Nazi darbesi düzenlediği 2014’te çıktı. “Nazi” kelimesi abartı için kullanılmıyor – bu unsurlar kelimenin tam anlamıyla Nazizm’e aittir. Azak Taburu, Svoboda ve Sağ Sektör gibi aşırı derecede Rus karşıtı, Anti-Komünist (eski SSCB’de sosyalizm onlarca yıl önce yıkılmış olsa da!) ve Yahudi karşıtı barbarlar tarafından desteklenen ABD hükümeti, [7] “UkroNazileri” iktidara taşıdı. “UkroNaziler”, elindeki tek seçeneği kullanan ve topraklarını emperyalistlerin düzenlediği darbeye karşı savunan Donbass’a savaş açtı. Söz konusu darbe rejimi daha sonra Rus dilini fiili olarak yasaklayacak kadar ileri gitti. [8] Bu, hiç kimsenin seçmediği yasa dışı bir Nazi darbe hükümetini reddetmenin yanı sıra, Donbass’ın kendisini korumak için harekete geçmesinin bir nedeniydi ve 2014 yılının Mart ayında yapılan referandumda Kırımların %96,77’si [9] Rusya’ya yeniden katılmak için oy kullandı.

“Wag the Dog” Senaryosu

Muhtemelen, ABD emperyalizmi, tutulmayan bir Başkanın dünyanın öbür ucunda bir savaş başlatarak dikkatleri dağıttığı bir “Wag the Dog” senaryosu ile Ukrayna üzerinden Rusya’ya karşı ölümcül provokasyonlarını artırmaya çalıştı. Her hâlükârda, Amerikan emperyalizminin, Ottawa’yı haftalarca kuşatan ve Avustralya, Yeni Zelanda, Fransa, Belçika, Hollanda, Finlandiya ve İsrail’de taklit eylemlere ilham veren Kanada’daki Özgürlük Konvoyunun büyük etkisini takiben siyasi bir oyalamaya ihtiyacı vardı. [10] Bu konvoylar sadece kamyoncuları değil, aşı zorunluluğundan ve “Kovid” bahanesi ile empoze edilen totaliter yönetimden sonuna kadar usanmış milyonlarca işçiyi seferber etti. Bu eylemler devam ederse ve derinleşirse, küresel kapitalizmin kendisi sorgulanabilirdi. Özgürlük Konvoylarının inkâr edilemez derecede haklı taleplerini – hiç kimse bir aşı yüzünden işini kaybetmemeli, hiç kimse hükümet tarafından iradesi dışında hareket etmeye zorlanmamalı – unutturmak için Amerikan emperyalizmi Rusya üzerindeki baskıyı artırdı. Zaten bunu hâlihazırda yapmıyor değildi.

ABD emperyalizmi Rusya’yı hedef alan korkunç bir nükleer savaş ihtimalinden tamamen sorumludur ancak Rus hükümeti sahte Kovid “pandemisi” ve benzer saldırıları kendi halkına aktif olarak empoze ederek kendisine hiç de yardım etmedi. Pek çok Rus, konulan anlamsız veya zararlı kısıtlamaları basitçe görmezden gelse de Rus hükümeti, Belarus Devlet Başkanı Alexander Lukashenko’nun pozisyonunu benimsese daha iyi olurdu. Lukashenko, direndi ve emperyalizmin Belarus ekonomisini çökertmesi, insanları yüz maskesi takmaya zorlaması ve sokağa çıkma yasağı uygulaması için yaptığı muazzam baskıyı görmezden geldi. [11] Ne yazık ki Başkan Putin ve Rus hükümeti, Batı’nın on yıllardır süregelen Rusya karşıtlığını yatıştırmak için boş bir girişimde bulunarak, Rusya’yı yok etmeye yeminli emperyalist güçlerin bilimsel olarak hiçbir dayanağa sahip olmayan emirlerini görev bilinciyle yerine getirdi.

Washington ve NATO’nun çılgın savaş provokasyonlarına karşı Rus hükümetinin görünüşte sonsuz sabrı, netice olarak neredeyse sıfır verdi. [12] Otuz yıldan daha uzun bir süre önce Marksizmin ağır biçimde çarpıtılmış ve bayağılaştırılmış bir versiyonunu bile terk etmiş olan günümüz Rus hükümeti, ısrarlı diplomasi yoluyla Rusya’nın eninde sonunda ticaret, yatırım, güvenlik konuları ve diğer hususlarda Batı ile çalışma anlaşmalarına varabileceği inancına aptalca yapışmış görünüyor. Bu yanılgı, Putin’in Donbass üzerine ulusa yaptığı son seslenişin gösterdiği gibi, Rus hükümetinin kendi Sovyet tarihini çılgınca yanlış anlamasından kaynaklanıyor. Putin, Stalin’in siyasi baskısını kabul ederken, sadece Ukrayna’nın yaratılmasından değil, aynı zamanda mevcut sorunlardan da Lenin ve Bolşevikleri (!) sorumlu tuttu. [13] Washington daha fazla katılamazdı!

Liderliğine Karşın Rusya’yı Savun

1991-2’de SSCB, Yeltsin tarafından ABD’ye teslim edilerek kapitalizmin restorasyonu tamamladı. 1990’larda Rusya, benzerini hiç deneyimlemediği bir toplumsal felaket sürecine girdi. 2000 yılından itibaren Putin, Sovyet karşıtı politikalarına rağmen, kilit endüstrileri devlet mülkiyeti ve kontrolü altına alarak Rusya’nın yeniden inşasına başladı. Mevzubahis sektörler 1990’larda ABD ihracı “demokrasi” altında özelleştirilmiş ve bu feci sonuçlar doğurmuştu.

Şimdi, Rusya’daki temel endüstriler devlete aittir. Tabii ki bu devlet mülkiyeti, diyelim ki 1949’da sosyalist bir devrimle kurulan Çin Halk Cumhuriyetinin (ÇHC) devlet mülkiyetinden çok farklıdır. Bununla birlikte, Rusya’nın devlete ait sanayileri emperyalizmin sınırları dışındadır ve ille de yalnızca kâr güdüsü ile işlemek zorunda değildir. Bu nedenle, Rus ekonomisinin gelişmesine ve yeniden inşasına büyük katkı sağlıyorlar. Örneğin, Rusya Borsasındaki şirketlerin 3’te 2’si devlete aittir. Devlet mülkiyetinin esas olarak dört sektörle sınırlı olduğu doğrudur: Enerji (petrol, gaz ve elektrik), bankalar, savunma ve ulaşım. [14] Ancak savunma ve ulaşım tamamen devlet tekelidir. Bunu, özel sektöre ait dev “savunma” şirketlerinin hükümet politikasını dikte ettiği ABD ile karşılaştırın.

Kabul etmek gerekir ki Sovyetler Birliği’nin heybetli ordusunu miras alan Rusya’nın kamusal savunma sanayisi bugün, ABD’ye kıyasla mevcut kaynakların çok küçük bir kısmını kullanarak mucizeler yarattı. Örneğin Rusya’nın hipersonik füze teknolojisi, Pentagon’un bulunduğu noktadan en az 20 yıl ileride. [15] Her şeyden önce, ABD hükümetinin – dünyadaki tüm kabadayılığına rağmen – defalarca Rusya’yı askeri bir çatışmaya “karıştırmayacağını” belirtmesinin nedeni budur. Bunu Suriye’de yapamadı ve kesinlikle Ukrayna’da ya da başka hiçbir yerde yapamaz. Sürekli olarak sınırlı bir savaş istiyor – ancak nükleer ve şimdi hipersonik silah teknolojisi göz önüne alındığında, “sınırlı” bir savaş muhtemelen mümkün değil.

Nükleer savaşın gölgesi bir kez daha Washington, Londra ve Brüksel’deki dengesiz seçkinler tarafından tehdit edilen insanlığın üstüne çöküyor. Rusya “emperyalist” bir ülke olmaktan fersah fersah uzak olduğundan, dünya proletaryası Rusya, Kırım, DHC, LHC ve Belarus’u askeri olarak savunmalıdır ancak Sovyetler Birliği’nin mirasını reddeden hükümetler hiçbir zaman aklanmamalıdır. Hem Kovid harbi hem de herhangi bir askeri ya da nükleer harp, yalnızca Doğu ve Batı’daki halkların yeni sosyalist devrimler gerçekleştirmesi yoluyla önlenebilir. Uluslararası bağlantılı Bolşevik-Leninist öncü partilerin inşası, insanlığın kolektif zenginliğinin ilk defa alın teri dökerek hayatını idame ettiren milyonların yararına kullanıldığı bir geleceğe giden yol için olmazsa olmazdır.

İŞÇİLER BİRLİĞİ

http://www.redfireonline.com

E: workersleague@redfireonline.com

[1] https://english.cctv.com/2022/02/22/ARTIAyWjqlfc2W8nV4oaN8Rn220222.shtml (22-02-2022)

[2] https://www.moonofalabama.org/2022/02/russias-security-council-recommends-to-recognize-the-donbas-republics.html?cid=6a00d8341c640e53ef0278806ce60b200d (22-02-2022)

[3] https://www.themoscowtimes.com/2022/02/11/explainer-what-are-the-minsk-agreements-a76327 (22-02-2022)

[4] https://www.rt.com/russia/550177-putin-decree-military-donbass/ (22-02-2022)

[5] https://thethaiger.com/news/world/us-guarded-on-whether-it-considers-russias-peacekeeping-mission-in-donbass-an-invasion (22-02-2022)

[6] https://www.businessinsider.com/the-most-likely-scenarios-for-a-russian-invasion-of-ukraine-2022-2?op=1&r=AU&IR=T (22-02-2022)

[7] https://www.strategic-culture.org/news/2018/06/03/how-why-us-government-perpetrated-2014-coup-ukraine/ (22-02-2022)

[8] https://www.theguardian.com/world/2019/apr/25/ukraine-adopts-law-enforcing-use-of-ukrainian-in-public-life (22-02-2022)

[9] https://culturedallroundman.wordpress.com/tag/crimean-referendum-results/ (22-02-2022)