01-09-2023: In een daad van buitensporige, zelfs racistische discriminatie hebben ongeveer een dozijn overwegend Westerse regeringen Covid-beperkingen opgelegd aan reizigers die hun land willen binnenkomen vanuit de Volksrepubliek China (VRC). De meeste van deze maatregelen omvatten een eis van bewijs van een negatieve Covid-test, voor vertrek, en soms zelfs aan te leveren binnen twee dagen voor aankomst. Dit zijn landen momenteel als: de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, Australië, India, Canada, Japan, Italië, Spanje, Maleisië, Taiwan, Zuid-Korea en Marokko.1 De regering van Zweden, dat momenteel het roulerend voorzitterschap van de EU (Europese Unie) bekleedt, heeft verklaard dat het bij de EU zal aandringen op een gemeenschappelijk beleid van toegangsbeperkingen voor iedereen die aankomt van het Chinese vasteland.2 Dit is schaamteloos gedrag dat overduidelijk niets te maken heeft met de volksgezondheid en opnieuw niets minder dan een middel voor het opvoeren van politieke provocaties.

Nieuwe “varianten”

Een van de redenen die word aangevoerd voor de nieuwe reisbeperkingen voor Chinezen, is het vermeende gebrek aan informatie vanuit de Volksrepubliek China wat betrefte laatste “Covid-varianten”, zogenaamd verkregen van de Omicron. Doch in Australië werd de openlijk politieke aard ontbloot van de aangekondigde overheidsbeperkingen. Daar adviseerde de federale Chief Medical Officer, professor Paul Kelly, de regering van de Australian Labour Party (ALP) expliciet tegen de noodzaak voor Covid-beperkingen tav reizigers uit China. De heer Kelly schreef in een brief van 31 december 2022 dat er waren geen “voldoende reden voor de volksgezondheid” voor dergelijke maatregelen.3 De volgende dag, werden door de regering van de Albanese Australische Labour Party (ALP) aangevoerd door Anthony Albanese, dezelfde Covid-beperkingen opgedrongen aan Chinese mensen waar de Chief Medical Officer het juist niet mee eens was. Zelfs de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) sprong achter op op de kar tegen China. WHO-chef Tedros Adhanom Gebreyesus merkte op gezien het gebrek aan uitvoerige informatie over de nieuwe varianten die ontstonden in de VRC, dat het “begrijpelijk” is dat sommige landen op en naar eigen wijzen handelen ter bescherming van hun bevolkingen.4

Mao Ning, een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de VRC, verklaarde dat de beteugelingen voor Chinese reizigers als onredelijk en zonder ook maar een enkele wetenschappelijke basis.[5] Dit is maar al te waar – maar het is tevens buitengewoon hypocriet voor een woordvoerder van de VRC’s politieke leiding, die uiteindelijk verbonden met de Communistische Partij van China (CPC). Vanaf het begin bleek de CPC de meest vurige aanhanger van Covid-beperkingen, met zijn meedogenloze lockdowns die zienbaar door het Westen werden gekopiërd. Thans dat CPC min of meer werd gedwongen diens draconische “Zero-Covid”-beleid op te geven geholpen door nogal wat protest, tracht het Westen opnieuw gebruik te maken van een gelegenheid diens primaire tegenstander tot zinken te brengen.

Het Covid-relaas vanaf het begin sloeg nergens op vanuit het oogpunt van de volksgezondheid, of vanuit wetenschap en rationele voorzorgsmaatregelen. Bekeken door een lens gericht op economie en financiën, is het echter heel logisch.[6] “Covid-19” ging eerder over de grootste overdracht van rijkdom der meerderheid naar een klein handjevol miljardairs. Het kapitalistische systeem bevind zich in een crisis tijd en ironisch genoeg word voorbij gestreven door de overwegend socialistische staatseconomie van de VRC. De Westerse heersende klassen namen de keuze een gruwelijke burgeroorlog te gaan opvoeren tegen “diens eigen” arbeidersklasse, in een poging een “Grote Reset”[7] van hun wankelende sociaal-economische systeem te kunnen bbewerkstelligen. Of het SARS-CoV-2-virus en zijn vermeende varianten nu wel of niet bestaan, er waait geen “pandemie” rond, nu niet en is er nooit geweest. Het was veeleer een gigantische politieke dekmantel voor de ongekende politieke repressie die werd vereist ter onderdrukking van strijdtonelen tegen economische sluitingen, de afschaffing van de meest elementaire democratische en burgerrechten, de verplettering van vele kleine bedrijven en de het bij het afval zetten van miljoenen arbeiders hun werk verliezen, die zouden kunnen ontstaan onder de arbeidersklasse.

De CPC overeenkomstig grotendeels met de agenda

Het meest kwaadaardige aspect van de Covid-fraude waren de mandaten voor vaccinaties, die nu zijn opgeheven in menige, maar niet alle, werkplaatsen. Het is nu overduidelijk gebleken dat de mRNA Covid-vaccins gevaarlijk en potentieel dodelijk zijn, en dat de Westerse heersende klassen trachten een gedeeltelijke genocide uit te voeren door middel van hun grootschalige uitrol daarvan. In de VS is de levensverwachting met bijna drie jaar gedaald, wat vrijwel zeker kan worden toegeschreven aan de Covid-injecties.[8] In feite is de levensverwachting gedaald in 27 van de 29 landen sinds de aanvang van wat was een lockdown-manie in begin 2020.[9] Het is niet verwonderlijk dat de bedrijfsmedia dit toeschrijft aan Covid zelf, in plaats van aan de miljarden injecties die in de armen werden gedreven van veel arbeiders die het daar niet mee eens waren, maar toegaven ter behoud aan het werk te mogen blijven. In het Westen bleef een grote en aanhoudende politieke beweging voor “vrijheid” zich verzetten tegen deze door de staat ondersteunde duivelse agenda.

Ondanks dat in de VRC het plot over Covid gretig werd afgedwongen door de CPC, was men nooit in staat de vaccinmandaten te kunnen implementeren. Na de enigste keer dat dit werd uitgeprobeerd, in Peking in juli 2022, werd de CPC gedwongen deze binnen 48 uur in te trekken vanwege publieke verontwaardiging. Ondanks voortdurende Westerse propaganda over het totalitarisme in China, werd de CPC in dit geval gedwongen de mening van het Chinese publiek te accepteren dat vaccinmandaten zelfs illegaal zijn.[10] Vergelijk dit met het Westen waar vele aantallen arbeiders, die weigerd hadden zich te laten dwingen een niet-getest middel te moeten accepteren, in veel gevallen werd ontslagen en anderszins werden uitgesloten van wijdere deelname in de samenlevino.

Het is wel degelijk waar dat Chinese arbeiders gedeeltelijk het Covid-relaas accepteerden in opdracht van de CPC – maar slechts tot op zekere hoogte. De CPC dreef het absurde Zero-Covid-beleid te ver, zelfs toen duidelijk werd dat de lockdowns zelf contra-productief waren en zelfs fysiek en mentaal gevaarlijk betekenen. De belastende en volkomen zinloze PCR-testen werden te invasief en ondragelijk. Als reactie hierop in november vorig jaar braken er enige sporadische protesten uit. De Westerse bedrijfsmedia sprongen onmiddellijk daarop in door te beweren dat de protesten de grootste in China waren sinds de protesten op het Tiananmenplein in Peking in 1989.[11] Dit weerspiegelde natuurlijk de hoop en doelstellingen van de Westerse heersende klassen, ongeacht de realiteit. Ze streven naar regimesverandering in Peking, wat ze inderdaad voor het eerst hadden getracht in juni 1989 – ook al was er op dat moment een zekere deelname met legitieme bezwaren.

De anti-lockdown vrijheidsprotesten

De anti-lockdown-protesten in China in november 2022, hoewel wellicht relatief klein, omvatten zowel een volkomen legitiem protest tegen kwellende lockdowns (sommige mensen riskeerden zelfs de hongerdood thuis opgesloten) als een verraderlijk pro-Westers, pro-imperialistisch element dat niet zou aarzelen met Washington samen te werken ter verwijdering van de Volksrepubliek. De Westerse bedrijfsmedia maakten gebruik van enkele spaarzame individuen, vooral in Shanghai, die daarin tegen slogans hadden opgeroepen zoals “Xi Jinping treedt af, Communistische Partij treedt af!”.[12] Deze demonstranten bleken een zeer kleine minderheid te vormen onder de protesten in China, maar het was in “solidariteit” met deze rechtse elementen dat er waken in het Westen werden gehouden in Londen, Parijs, Tokio en Sydney.[13] Deze waken werden georganiseerd door anti-socialistische ex-pat dissidenten, die het einde willen bewerkstellen van de bureaucratisch gedeformeerde arbeidersstaat in de VRC, en de terugkeer van ongebreidelde kapitalistische uitbuiting en imperialistische plundering.

Eén van de aanleidingen voor de Chinese anti-lockdown- vrijheidsprotesten mogelijkerwijs zou een brand zijn geweest in een flatgebouw in Urumqi in de Xinjiang Oeigoerse Autonome Regio (XUAR), waar blijkbaar tot 10 mensen omkwamen. Er werd vermeld dat vanwege lockdowns brandweervoertuigen het gebouw niet op tijd konden betreden om degenen die binnen vastzaten te redden, hoewel de regering heeft ontkend dat dit het geval was. Of het waar is of niet, het valt niet te ontkennen dat lockdowns degenen , die vast komen te zitten, in fysiek gevaar brengen, om nog maar te zwijgen van de mentale achteruitgang die het onvermijdelijk met zich meebrengt voor kinderen en volwassenen. Locksowns richten veel meer fysieke schade aan dan een onbeduidende verkoudheids- en griepvirus, zelfs al zou het circuleren. In het Westen werden lockdowns pzettelijk opgedrongen ter gedeeltelijke vernietiging van de economie, zodat het groot financiële kapitaal de overblijfselen kon gaan opscheppen EN de arbeidersklasse zodanig aan te vallen dat die niet eens op de gedachte zou gaan komen over te gaan tot verzet tegen de macht der staat. Ongeacht, werd deze gelukkig bestreden door menige ‘vrijheidsstrijders’ in het Westen.

De krachtige en overwegend socialistische economie in staatsbezitsbezit van de Volksrepubliek China maakte grote sprongen voorwaards en men vond het niet nodig deze zelfs maar gedeeltelijk stil te moeten leggen ter uitvoering van een “reset”. Het was in feiten een weerspiegeling van het Stalinisme, niet van het ‘socialisme’ en zeker niet van het ‘communisme’. Bovenal word door het Stalinisme getracht de verworvenheden van zijn eigen socialistische revolutie te behouden strikt binnen de nationale grenzen van eigen land. Dit is onmogelijk, doch niettemin word ondernomen door de Stalinistische CPC. Soms betekent dit het verdedigen van de VRC als een bureaucratisch gefeformeerde arbeidersstaat, soms betekent het zichzelf verdedigen tegen het oprukkende imperialisme – zelfs al kan dit soms gaan leiden tot militaire confrontaties. Soms betekent dit het verhogen van de lonen en de levensstandaard van de eigen arbeidersklasse. Maar soms kunnen de politieke omstandigheden ertoe leiden dat de Stalinistische CPC de behoefte ondergaat gruwelijke en verpletterende beperkingen op te leggen aan diens eigen proletariaat – zelfs als dit een politieke terugslag zou riskeren.

Door sommige Chinese anti-lockdown-vrijheidsdemonstranten werden blanco A4-vellen hoog gehouden als symbool van censuur maatregelen die worden opgelegd aan degenen die zich uitspreken tegen sommige acties van de CPC.[15] Hoewel het waar is dat door het CPC-leiderschap tot op zekere hoogte politieke censuur word toepast, is het niet in de vorm voorgesteld door Westerse anti-socialistische tegenstanders. Op Chinese sociale media word er constant kritiek geuit op de regering en de CPC, en ongetwijfeld als vanuit elders in de samenleving. Echter wanneer dergelijke kritiek zich omvormd in organisaties ter ondermijning en/of omverwerping van de lokale of centrale overheid, alleen dan zal de CPC tussenbeiden komen, wellicht via gebruik van censuur of met behulp van andere middelen. Waar een dergelijke ondermijning heimelijk of openlijk steun krijgt van imperialistische regeringen of hun vertegenwoordigers zoals via de NGOs, zou de CPC opnieuw stappen kunnen ondernemen ter onderdrukking van dergelijke acties. De CPC heeft het recht en de plicht ervoor te zorgen dat het imperialisme niet kan ingrijpen tegen de arbeidersstaat – hoe gedeformeerd dan ook – en waar tegen de arbeiders op internationaal niveau niet in de weg zouden moeten staan van de onderdrukking van pro-Westerse “dissidenten”.

Tegelijkertijd heeft de VRC dringend behoefte aan een proletarische politieke revolutie. Het programma van de proletarische politieke revolutie werd gepionierd door de aanvoerder van het Rode Leger en de Russische revolutionair LD Trotsky. In de jaren-1930 maakte Trotsky de oproep voor een proletarische politieke revolutie in de Unie van Socialistische Sovjet Republieken (USSR) ter verwijdering van de ultra-conservatieve heerschappij van Stalin en van de rechtervleugel van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie, wiens macht zich had versterkt na de verbanning van Trotsky en de Linkse Oppositie – om nog maar te zwijgen wat betreft de fysieke zuiveringen van duizenden voormalige Bolsjewistische partijleden. De USSR was destijds een gedegenereerde arbeidersstaat, d.w.z. het was een ooit gezonde proletarische staat, maar had vanaf 1924 te maken gekregen met een politieke contra-revolutie onder leiding van Stalin, Boecharin, Tomsky, Rykov en anderen. Als bevestiging van deze prognose werd Trotsky zelf vermoord door een Stalinistische agent in 1940 – en Stalinistisch wanbestuur leidde uiteindelijk tot kapitalistische contra-revolutie in 1991. Dit zou nauwelijks hebben kunnen gebeuren in had er een proletarische politieke revolutie plaats gevonden en zou zijn hersteld arbeidersdemocratie en de Sovjets zelf.

Onvervalste Trotskyisten breiden de oproep tot een proletarische politieke revolutie uit naar de hedendaags resterende gedeformeerde arbeidersstaten – vooral de VRC. “Gedeforeermd” geeft aan dat de VRC had vanaf het begin een bureaucratisch gedeformeerd karakter, dat wil zeggen dat het was nooit een gezonde arbeidersstaat dat vervolgens degenereerde via een politieke contra-revolutie zoals dat zich had voorgedaan in de USSR. Dit heeft zowel te maken met de Stalinistische leiding van de socialistische revolutie van 1949 als met het feit dat de CPC zich in die tijd grotendeels had baseerd op de boeren bevolking, in plaats van zich verankerd te bevinden binnen het Chinese proletariaat. Nogmaals is de terreur-Covid-repressie opgelegd door de CPC is een verdere bevestiging van de kritieke noodzaak voor een proletarische politieke revolutie in de VRC vandaag de dag. Dat wil zeggen, het Stalinistische leiderschap moet worden weggevaagd en vervangen door iedere pro-socialistische politieke tendensen die zich inzetten voor het behoud van de verworvenheden van de revolutie van 1949 – land in staatseigendom, infrastructuur, banken, telecommunicatie enz., en een geplande economie.

Het is te belachelijk voor woorden te suggereren dat dat een aantal protesten tegen de lockdown in de VRC een proletarische politieke revolutie uitmaakten of daartoe hadden kunnen leiden. In werkelijkheid waren de protesten in november 2022 noch een eis ter omverwerping van de VRC-staat, noch tot een proletarische politieke revolutie. De protesten waren specifiek gericht op de onmiddelijke beeindiging van brute lockdowns en onzinnige PCR-testen. Dit is iets dat de arbeidersklasse internationaal onvoorwaardelijk kan ondersteunen – terwijl standvastig zich verzettend tegen het handjevol pro-imperialistische elementen die willen kapituleren. En in feite is dit wat de protesten hebben bereikt. De protesten, samen met de jarenlange opgekropte en legitieme woede tegen de repressie van Covid in de VRC, dwong de CPC er toe “Zero-Covid” prijs te geven. Het Stalinisme, zelfs in bezit van de staatsmacht, heeft zijn grenzen en is niet onoverwinnelijk. Het duel tussen de bureaucratie en de arbeidersklasse gaat voort.

We dringen erop aan dat een proletarische politieke revolutie in de VRC (of in Vietnam, Cuba enz.) in bezit moet zijn van een leiding die op zijn minst is toegewijd aan het behoud van de verworvenheden van diens revolutie, en ideal gezien gekoppeld aan een internationalistisch perspectief. Het samen werken met degenen die het Westerse imperialisme direct of indirect dienen mag niet worden toegestaan, en het monopolie van de bureaucratie tav het “Leninisme” moet worden betwist. Wellicht zal dit nog geen volledig gevormde voorhoedepartij met zich meebrengen, maar noch kan die tevens voortkomen uit grotendeels onbewuste en spontane protesten. Wat word vereist is het Marxisme van Lenin en Trotsky, niet Stalin of Mao. Ondertussen op internationaal niveau zouden de arbeiders moeten gaan opeisen: Weg met het Covid-verbod op reizigers uit China op! Voor de definitieve opheffing van alle Covid-beperkingen! Weg met lockdowns – nooit meer! Weg met vaccinatiemandaten – nooit meer!

ARBEIDERSBOND

www.redfireonline.com

E: workersleague@protonmail.com

Foto: http://www.scmp.com